የማህበራዊ ገጾች አብዮት – ፈ.ፉ.
************************** ጉድ እኮ ነው ይህ ዘመን ይህ ወቅት፣ ወሬዎች እንደ ማዕበል የሚናኙበት፣ እንደ ውሃ ሙላት የሚፈሱበት፡፡ ስንዴው ከእንክርዳዱ ተመስቃቅሎ፣ ልብ አማልሎ ስሜት ሰቅሎ፣ የሚነገር
ይህንን አውቃለሁ !… -መኮንን ሻውል ወልደጊዮርጊስ
ይህንን አውቃለሁ !… ( የግጥሙ ደራሲ መኮንን ሻውል ወልደጊዮርጊስ ) ሰዎች ሁላችን… ሥጋን እንወዳለን… ሥጋን እናፈቅራለን… ለሥጋ እንሞታለን… ለሥጋዬ ለዘመዴ… ሁሌም እንላለን። ከቶ ምን
ኢትዮጵያዪ፤ ምነው እመብረሃን የስደት አገርሽን ተውሻት
ኢትዮጵያዪ ምነው እመብረሃን የስደት አገርሽን ተውሻት ዝም አልሻት እረሳሻት። ኢትዮጵያየ ምነው ልጆችሽ ጨከኑብሽ ለወዳጅ ጥላት ሊሰጡሽ አሰፍስፈው አሴሩብሽ። ሰላምሽን ጠልተው ገፉት
ጊዜው (ዘ-ጌርሣም)
ጊዜ ማለት ዛሬ የትናንቱ ወሬ የነገው ተስፋ ነው መንገድ የሚጠርገው ፅፎ ያልፋል ይናገራል ያስነግራል ያስተርታል ያሳድማል ያስዶልታል ያሳስራል ያስገርፋል ይገላል ያስገድላል ያንገላታል ያሰድዳል ያዋርዳል
ያኔ ነው ! ልብ የሚረካ (ዘ-ጌርሣም)
ቀን ያጎደለው በቀን ሲተካ ያኔ ነው ልብ የሚረካ ንጋት አይሉት ጨለማ ጭጋግ አይሉት ዳመና ያዝ ለቀቅ የሚል ያለየለት ምን ሊመስል ነው የቁርጡ ዕለት ድብልቅልቅ
ይክበር የአንች ቀን (ዘ-ጌርሣም)
ይከበር የአንች ቀን በሆታ በልልታ ይዘመር ዝማሬ ከበሮ ይመታ ቢፃፍ ስለማያልቅ የእናቶች ውለታ ዘጠኝ ወር በሙሉ አንችው ተሸክመሽ ደምና እስትንፋስሽን ቀንሰሽ አካፍለሽ ውጋቱን ቁርጠቱን
ተጠየቅ (ዘ-ጌርሣም)
ተጠየቅ በህግ ፊት ለፈፀምከው ክህደት ቁምና ተሟገት ሳይበየንብህ የዕድሜ ልክ እሥራት ምስክር ከሌለህ ዋቢም ካልቆመልህ በወፍና ድንጋይ ቀርበህ አደባባይ እሰጥ አገባ በል ከቻልክም አስተባብል
የካርታ ጨዋታ (ዘ-ጌርሣም)
የካርታ ጨዋታ አምና ተጀመረ ጆከሩን በወለድ እያሰባጠረ ሁሉንም በአንድ ዙር ሊልፈው ሞከረ በአንድ ጊዜ ለመክበር ቁጭ ብሎ እያደረ ብሩን በዶንያ ያግዘው ጀመረ የካርታ ጨዋታ
ታሪክ ሥራ አለብህ (ዘ-ጌርሣም)
ታሪክ ሥራ አለብህ መስካሪ ነህና ነገ ጧት በተራህ ይዘጋጅ ብራናው የገድል መክተቢያው ሾል ይበል ብዕሩ ይቀለም መስመሩ መዝግብ የሆነውን አገር ያወቀውን ፀሐይ የሞቀውን የሰበሰብከውን
ምን ይሉታል ! – (ዘ-ጌርሣም)
ምን ይሉታል ይህን በደል አለመታደል ወይስ መጉደል ? ሰው ሆኖ ተፈጥሮ በስም አብሮ ተቆጥሮ ሥጋውን መልሶ የሚበላ ያልቻለውን የሚያባላ ከፍጥረታት መሐል ቢፈለግ የዚህ ዓይነቱን
““ነጻ”” ይወጣ ይሆን？ ( ከአሁንገና ዓለማየሁ)
ምስኪኑ ገበሬ የትግራይ ወገኔ ““ነጻ”” ይወጣ ይሆን ካምሳ አመት ኩነኔ? ወይስ ለሌላ ዙር ድርቅና ጦርነት የማይታክታቸው ክህደት ባንድነት የጃጁት ልጆቹ ይማግዱት ይሆን አልረታም ብለው
መሞት ካልቀረልን* – አሁንገና ዓለማየሁ
መሞት ካልቀረልን* በኢህአዴግ ድግስ ላልቀረልን ሞቱ ባያንጓልለንስ ውንበዳው ቅጥፈቱ？ ቅጥፈትና ውሸት ግራ ቀኝ ከሚሻማን ምናለ ብንሞት እውነት እየሰማን？ በዘረፉት ገንዘብ እየገዙ ካድሬ ያም ያም
ነፋስ ሰውን ነዳው! – በላይነህ አባተ
ገዳዩ ጨፍጫፊው ደም አፍሳሹ ብሎ፣ ትናንትና ማታ ሲጮህበት አድሮ፣ አቀፈና ሳመው ዛሬ አብዬ ብሎ! አጥንቱ ውልክፋ የዛሬ ዘመን ሰው፣ ቀጥ ብሎ እማይቆም እንደ ሊጥ
የሞትንስ እኛ ነን! – ፊልጶስ
የሞቱትስ ሄዱ፣ ወደ እማይቀረው፣ የሞትንስ እኛ ነን፣ ቁመን ያየነው። የሞትንስ እኛ ነን፣ እኛ ቀሪዎቹ ይጣራል ድምፃቼው፣ የእናት የልጆቹ። “ኤሉሄ! ኤሉሄ! ላም ሰበቅተኒ፣ ያ ሲቃ